“Ik heb het gevoel dat ik overal tekort schiet.” Zo zat ik een tijd geleden huilend aan de keukentafel.
Mijn werk als zelfstandig marketeer gecombineerd met het moederschap lijkt een prima keuze. Ik kan projecten op niveau blijven doen, ik kan mijn uren flexibel indelen en tegelijkertijd heb ik ruimte om te genieten van mijn zoontje. En het lukt zelfs af en toe om tijd voor mezelf te reserveren.
Klinkt als het perfecte plaatje. Echter niets is minder waar.
Ik heb het gevoel in een spagaat te zitten tussen werk en moederschap. Ik ben altijd ambitieus geweest, ik wil graag vooruit op werkgebied. En ik realiseer me nu pas dat ik ook graag moeder wil zijn. Ik geniet van onze tijd samen. Het gevoel dat zo’n kleine je geeft is onbeschrijfelijk. Ik zit dus in een spagaat en dat frustreert enorm.
Tijdens het lezen van Brené Browns “De Kracht van kwetsbaarheid” gingen mijn ogen ineens wijd open. Ze schreef over ons gevoel van schaarste. Over het nooit genoeg zijn. En toen realiseerde ik me dat het over mij ging.
Het is nooit genoeg. Ik ben nooit succesvol genoeg. Ik ben nooit moeder genoeg. Ik ben nooit zelfstandig genoeg. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Het gevoel van tekortschieten heeft niets te maken met het aantal dagen dat je werkt. Ook niet met werken in loondienst of als zelfstandig ondernemer. Het heeft ook niets te maken met de vader die al dan niet een papadag heeft. Het heeft ook niets te maken met de oordelen over thuisblijfmoeders of carrièremoeders.
Ik zocht de oplossing buiten mezelf, in mijn omgeving. Het zit in mezelf. Ik kan mijn gedachten over nooit genoeg zijn zelf veranderen in goed genoeg zijn. Ik ben zelf verantwoordelijk voor hoe ik me voel.
Het is goed genoeg zoals ik het nu doe. En dat is voor mij work-life balance.
Wil je hier meer over lezen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang binnenkort een gratis ebook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten